Perbalahan dalaman di Myanmar adalah satu istilah yang digunakan untuk merujuk kepada keganasan di Myanmar yang telah wujud sejak kemerdekaan pada tahun 1948 sehingga 2012. Satu demi satu kerajaan pusat berjuang menentang pelbagai pemberontakan etnik dan politik. Beberapa pemberontakan terawal di Burma-dikuasai haluan kiri "berwarna-warni" dan Kesatuan Kebangsaan Karen (KNU). KNU yang berjuang untuk mengukir sebuah negeri Karen bebas daripada jaluran besar Myanmar Rendah. Pemberontakan etnik yang lain berlaku hanya di awal tahun 1960-an selepas kerajaan pusat menolak untuk mempertimbangkan gaya kerajaan persekutuan. Pada awal tahun 1980-an, pemberontakan bersenjata berorientasikan politik telah sebahagian besarnya pudar. Tetapi pemberontakan berasaskan etnik terus hidup dan kekal dalam konflik.
Pemberontakan ini telah disokong atau yang digunakan oleh negara-negara asing, memburukkan lagi pengasingan, syak wasangka dan kebimbangan di kalangan rakyat Myanmar ke atas kedua-dua golongan minoriti mereka dan kuasa-kuasa asing. Sesetengah British telah menyokong Karen; Pakistan Timur (dan kemudiannya Bangladesh) menyokong Rohingya Islam di sempadan mereka dengan sokongan Timur Tengah. Orang-orang India telah dikatakan terlibat dengan Kachin dan Karen. China membantu CPB (kemudiannya Wa), pemberontak Naga dan Kachin. Amerika Syarikat menyokong Kuomintang, dan Thailand pelbagai kumpulan pemberontak, pada dasarnya mewujudkan negeri atau zon penampan. Sebelum genjatan senjata, sebahagian besarnya tentera yang dikuasai oleh etnik Bamar membuat kempen tahunan musim kering yang sia-sia, hanya untuk melihat pemberontak kembali selepas mereka pergi.
Burman menguasai kerajaan pusat (awam atau tentera-sama) mampu untuk mencapai perjanjian politik walaupun matlamat yang disebut di kebanyakan, jika tidak semua, pemberontakan etnik utama (termasuk KNU) autonomi, tidak berpisah. Hari ini, kerajaan telah menandatangani perjanjian gencatan senjata tidak selesa dengan kebanyakan kumpulan pemberontak tetapi tentera telah tidak mendapat kepercayaan penduduk tempatan. Tentera telah dituduh secara meluas mendera penduduk tempatan dengan sewenang-wenangnya, dan dilihat sebagai satu kuasa yang menduduki di kawasan etnik.
Baru-baru ini, konflik utama ialah terhadap rejim tentera yang telah memerintah negara dari 1962 hingga 2011. Konflik ini adalah peperangan yang berterusan yang tertua di dunia,dan telah mendapat perhatian antarabangsa sebagai hasil Pemberontakan 8888 pada tahun 1988, kerja-kerja aktivis Aung San Suu Kyi, protes anti-kerajaan pada akhir 2007, dan kemusnahan akibat Taufan Nargis, yang menyebabkan lebih 80,000 mati dan 50,000 hilang pada pertengahan 2008.
Pada Januari 2012, kerajaan Myanmar mengumumkan gencata senjata dengan pemberontak Karen, tulang belakang puak anti-junta. Kedua pihak bersetuju mengadakan komunikasi terbuka, selain membenarkan perjalanan selamat bagi orang Karen di negara itu. Kerajaan pusat telah mengampunkan lebih 6,000 tahanan dan mengurangkan hukuman 38,964 yang lain
Pemberontakan ini telah disokong atau yang digunakan oleh negara-negara asing, memburukkan lagi pengasingan, syak wasangka dan kebimbangan di kalangan rakyat Myanmar ke atas kedua-dua golongan minoriti mereka dan kuasa-kuasa asing. Sesetengah British telah menyokong Karen; Pakistan Timur (dan kemudiannya Bangladesh) menyokong Rohingya Islam di sempadan mereka dengan sokongan Timur Tengah. Orang-orang India telah dikatakan terlibat dengan Kachin dan Karen. China membantu CPB (kemudiannya Wa), pemberontak Naga dan Kachin. Amerika Syarikat menyokong Kuomintang, dan Thailand pelbagai kumpulan pemberontak, pada dasarnya mewujudkan negeri atau zon penampan. Sebelum genjatan senjata, sebahagian besarnya tentera yang dikuasai oleh etnik Bamar membuat kempen tahunan musim kering yang sia-sia, hanya untuk melihat pemberontak kembali selepas mereka pergi.
Burman menguasai kerajaan pusat (awam atau tentera-sama) mampu untuk mencapai perjanjian politik walaupun matlamat yang disebut di kebanyakan, jika tidak semua, pemberontakan etnik utama (termasuk KNU) autonomi, tidak berpisah. Hari ini, kerajaan telah menandatangani perjanjian gencatan senjata tidak selesa dengan kebanyakan kumpulan pemberontak tetapi tentera telah tidak mendapat kepercayaan penduduk tempatan. Tentera telah dituduh secara meluas mendera penduduk tempatan dengan sewenang-wenangnya, dan dilihat sebagai satu kuasa yang menduduki di kawasan etnik.
Baru-baru ini, konflik utama ialah terhadap rejim tentera yang telah memerintah negara dari 1962 hingga 2011. Konflik ini adalah peperangan yang berterusan yang tertua di dunia,dan telah mendapat perhatian antarabangsa sebagai hasil Pemberontakan 8888 pada tahun 1988, kerja-kerja aktivis Aung San Suu Kyi, protes anti-kerajaan pada akhir 2007, dan kemusnahan akibat Taufan Nargis, yang menyebabkan lebih 80,000 mati dan 50,000 hilang pada pertengahan 2008.
Pada Januari 2012, kerajaan Myanmar mengumumkan gencata senjata dengan pemberontak Karen, tulang belakang puak anti-junta. Kedua pihak bersetuju mengadakan komunikasi terbuka, selain membenarkan perjalanan selamat bagi orang Karen di negara itu. Kerajaan pusat telah mengampunkan lebih 6,000 tahanan dan mengurangkan hukuman 38,964 yang lain
